Παναγιώτης Ελλής, ο πρώτος νεκρός της χούντας από Κομοτηνή

Ο αξιωματικός που τον εκτέλεσε καυχιόταν για τον φόνο, λέγοντας «τώρα θα γίνω στρατηγός, γιατί έμαθα να πυροβολώ σε ζωντανό στόχο και όχι σε ανδρείκελα, όπως έκανα μέχρι τώρα». Το τέλος της δικτατορίας, βρήκε τον δολοφόνο Κότσαρη, διοικητή ίλης της 30ης επιλαρχίας μέσων αρμάτων, έχοντας μάλιστα πάρει μέρος και στην καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Στη δίκη του Ιουνίου του 1975, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση. Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο πέντε μήνες αργότερα, μείωση την ποινή του κατά 2 χρόνια

Ο κομμουνιστής, αντιστασιακός και Μακρονησιώτης, Παναγιώτης Ελλής από το Κόσμιο της Κομοτηνής, είναι η πρώτη αμιγώς πολιτική δολοφονία της Χούντας. Προγραμμένος από τον μηχανισμό των Συνταγματαρχών, συλλαμβάνεται με την επιβολή της δικτατορίας, την 21 Απριλίου. Μαζί με 700 ακόμα Αριστερούς πολίτες, οδηγούνται στον Ιππόδρομο στο Φαληρικό Δέλτα. 

Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας τέσσερις μέρες μετά την σύλληψη, ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς,  ο οποίος περιγράφει το περιστατικό στο βιβλίο του «Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Χούντα, Φάκελος Κύπρου». «… Είχαμε πια συνηθίσει τους ήχους, τις κραυγές και τις βρισιές, όταν ξαφνικά φάνηκε δύο βήματα έξω απο την πόρτα του θαλάμου ένας αξιωματικός με ροδαλό πρόσωπο καλοταισμένου μπεμπέ να κυνηγά έναν κρατούμενο, κρατώντας στο χέρι του ένα στρατιωτικό περίστροφο με σιγαστήρα.

-Τροχάδην! του φώναξε.

Ο κρατούμενος Παναγιώτης Ελής, άνθρωπος περασμένα τα 40 χρόνια του, φορούσε στα πόδια του και παντόφλες, πράγμα που τον υποχρέωνε να περπατά σιγότερα απ’ ό,τι αν φορούσε παπούτσια.

-Τροχάδην! του φώναξε και τον έσπρωχνε με την κάννη, αλλά ο Ελής εξακολουθούσε να βαδίζει κανονικά.

-Τρέξε, την Παναγία σου! του λέει μια στιγμή κι ο Ελής κάνει γρηγορότερα τα τελευταία βήματα.

-Τροχάδην το λένε αυτό στο χωριό σου; λυσσάει ο δεσμοφύλακας και έξαλλος καταφέρνει με την κάννη δυο απανωτά χτυπήματα στα πλευρά του Ελή.

Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας περίεργος διπλός κρότος, κατι σαν “φλοπ”, “φλοπ”, και μονομιάς ο Ελής σωριάστηκε στο κατώφλι της πόρτας. Και πριν καλά-καλά προφτάσουν να αντιληφθούν οι άλλοι κρατούμενοι τι συνέβη, ακούστηκαν τα ουρλιαχτά ενός αξιωματικού, που είχε τρέξει εκεί κίτρινος σαν λεμόνι…

… Πράγματι χαμηλά στα πλευρά βρήκαν την είσοδο δύο απανωτών βλημάτων που είχαν περάσει μέσα απο το θώρακα είχαν κόψει την αορτή στην περιοχή της καρδιάς και είχαν σταματήσει κάτω απο το δέρμα στην αριστερή μασχάλη του θύματος.

Δολοφόνος ο Ανθυπίλαρχος Κότσαρης Κωνσταντίνος… »

Η αναφορά του διοικητού του στρατοπέδου επίλαρχου Νίκου Παπαδομανωλάκη, αναφέρει τα εξής: «Αριθμός 6344. Προς ΣΥΤ. Ο Επίλαρχος Νικόλαος Παπαδομανωλάκης, Β.Σ.Τ. 902 τη 25/4/1967 Θέμα: Θανάσιμος τραυματισμός κρατουμένου. Εν συνεχεία τηλεφωνικής μου αναφοράς, αναφέρεται ότι την 25/4/1967 εξετέλουν τα καθήκοντα επικεφαλής Φρουράς κρατουμένων εις Ιππόδρομον Νέου Φαλήρου. 

Την 17.40′ ώραν της ανωτέρω ημερομηνίας ηκούσθησαν πυροβολισμοί τινες εκ του έξωθι του στρατοπέδου χώρου και καθ’ ην στιγμήν ο κρατούμενος ιδιώτης Ελλής ή Γιαλίς Παναγιώτης (κάτοικος Αθηνών, Παρασίου 18, Η’ Αστυνομικόν Τμήμα) επέστρεφεν εις τον θάλαμον κρατουμένων μετά 5 ή 4 συγκρατουμένων μεθ’ ων είχεν εξέλθει δια σωματικήν του ανάγκην.  Ο μόνιμος ανθυπίλαρχος Κότσαρης Κωνσταντίνος, ευρισκόμενος κατά την στιγμήν εκείνην εις μικράν απόστασιν από του θαλάμου των κρατουμένων, διέταξε την ταχυτέραν είσοδον εντός του θαλάμου, ενώ ταυτοχρόνως επυροβόλησε σχεδόν ε ξ επαφής τον κρατούμενον Ελλήν ή Γιαλίν Παν. διότι εσχημάτισε την γνώμην ότι ούτος παρεξέκλινε της ακριβούς κατευθύνσεώς του ίνα εισέλθη εις θάλαμον (ως είχε διατάξει) με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει θανασίμως. 4)Εις τον τραυματισθέντα κρατούμενον παρεσχέθησαν αι πρώται βοήθειαι υπό συγκρατουμένων ιατρών (τεχνηταί άναπνοαί — μαλάξεις καρδίας), πλην ούτος μετά 3′ απεβίωσεν. 

Ο νεκρός παρεδόθη εις τον ιατρόν του 401 Γ.Σ.Ν.Ε. (Στρατιωτικού Νοσοκομείου) Κειμηνάκην Δημήτριον, όστις προσήλθε τη αιτήσει μου εις Ιππόδρομον Φαλήρου άμα τω τραυματισμώ του κρατουμένου διά την ενέργειαν των δεόντων. Παράκλησις διατάξητε ό,τι δει επί των ανωτέρω». Ο έφεδρος ανθυπίλαρχος της εποχής Γρηγόρης Πανταζής, ανέφερε έναν μήνα αργότερα παρουσία και άλλων αξιωματικών, πως ο Κότσαρης καυχιόταν για τον φόνο, λέγοντας «τώρα θα γίνω στρατηγός, γιατί έμαθα να πυροβολώ σε ζωντανό στόχο και όχι σε ανδρείκελα, όπως έκανα μέχρι τώρα». Το τέλος της δικτατορίας, βρήκε τον δολοφόνο Κότσαρη, διοικητή ίλης της 30ης επιλαρχίας μέσων αρμάτων, έχοντας μάλιστα πάρει μέρος και στην καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Στη δίκη του Ιουνίου του 1975, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση. Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο πέντε μήνες αργότερα, μείωση την ποινή του κατά 2 χρόνια.Περιοχή συνημμένων

Ο αξιωματικός που τον εκτέλεσε καυχιόταν για τον φόνο, λέγοντας «τώρα θα γίνω στρατηγός, γιατί έμαθα να πυροβολώ σε ζωντανό στόχο και όχι σε ανδρείκελα, όπως έκανα μέχρι τώρα». Το τέλος της δικτατορίας, βρήκε τον δολοφόνο Κότσαρη, διοικητή ίλης της 30ης επιλαρχίας μέσων αρμάτων, έχοντας μάλιστα πάρει μέρος και στην καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Στη δίκη του Ιουνίου του 1975, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση. Το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο πέντε μήνες αργότερα, μείωση την ποινή του κατά 2 χρόνια