Τελικά η ελπίδα θα νικήσει. Οι πρόσφατες θλιβερές και στενάχωρες εικόνες που συνάντησαν οι εκπαιδευτικοί του 2ου Γυμνασίου Κομοτηνής όταν, πριν από λίγες εβδομάδες ,αντίκρυσαν καταστραμμένο και βανδαλισμένο τον εξωτερικό χώρο του, αντικαταστάθηκαν με το ελπιδοφόρο μήνυμα της εθελοντικής εργασία ομάδας μαθητών και μαθητριών του που έβαψαν και καλλώπισαν τους εξωτερικούς του χώρους …Αυτοί οι τελευταίοι είναι και η “ψυχή” του σχολείου όπως σχολιάζει σε ανοικτή ,δημόσια επιστολή της εκπαιδευτικός του σχολείου.
Ας τη διαβάσουμε συγχαίροντας τα παιδιά του 2ου Γυμνασίου της Κομοτηνής που ξεχωρίζουν για το ήθος τους σε μία δυσοίωνη πραγματικά εποχή :
“Αγαπητοί μαθητές του 2ου Γυμνασίου Κομοτηνής,
Νιώθω την ανάγκη να σας γράψω, για να ξαναθυμηθώ όλα αυτά που ζήσαμε την φετινή χρονιά! Μια δύσκολη χρονιά για όλους, μια χρονιά που με λαχτάρα ξεκινήσαμε, ξαναμπήκαμε στις σχολικές αίθουσες μετά από καιρό ….αλλά με μέτρα, με περιοριστικά μέτρα… «περιοριστικά» για τη φαντασία σας, για την εφηβική σας ορμή, για το πάθος της ηλικίας σας, για την ελευθερία σας. Όλα αυτά, βέβαια, για να εξασφαλιστούν οι ασφαλέστερες συνθήκες για εσάς και τις οικογένειες σας εξαιτίας της πανδημίας Covid19 που τόσο έχει αλλάξει τις ζωές μας τα τελευταία χρόνια! Πειθαρχήσατε και ανταποκριθήκατε σε όλα, γιατί βαθιά μέσα σας ξέρατε πόσο πολύτιμη ήταν αυτή η επιστροφή στο σχολικό θρανίο.
Το σχολικό θρανίο και η σχολική αίθουσα δεν είναι απλά ένας τόπος μάθησης και στείρας εκπαίδευσης, είναι ένας ομφάλιος λώρος με τη γνώση, με τη χαρά που προσφέρει απλόχερα η έννοια « σχολείο». Για αυτό και εμείς, οι δάσκαλοι σας, δεν πιστέψαμε ότι εικόνες σαν αυτές παρακάτω, εικόνες καταστροφής , θυμού και βίας, χαρακτηρίζουν την πλειονότητα των μαθητών του σχολείου μας. Μόνο μια μικρή ομάδα παιδιών, που επηρεασμένα από αυτή την δύσκολη περίοδο του εγκλεισμού, δεν μπόρεσαν να κοινωνήσουν τα αρνητικά τους συναισθήματα με άλλον τρόπο, νόμισαν πως έτσι θα πληγώσουν τους άλλους… τσακίζοντας τα φυτά, ρημάζοντας την αυλή και σκίζοντας τα καινούρια δίχτυα ποδοσφαίρου. Τι τραγικό αυτογκόλ, όμως, γιατί το μόνο που κατάφεραν είναι να πληγώσουν τους εαυτούς τους, γιατί το σχολείο είστε εσείς, οι μαθητές, εσείς είστε η ψυχή και το σώμα αυτού του κτιρίου!!
Αποδείξατε, λοιπόν, για άλλη μια φορά, πόση δύναμη κρύβει η καρδιά αυτού του σχολείου και μέσα από τις δράσεις, όπως αυτή η τελευταία « Βάφουμε το σχολείο μας», ήρθατε και αναστήσατε με τον ιδρώτα σας και τα γέλια σας τα ξεθωριασμένα χρώματα των τοίχων της αυλής! Ζωντανέψατε με την παρουσία σας και τη συμμετοχή σας την αυλή και μάλιστα σε ώρες εκτός σχολικού ωραρίου, όχι για να καταστρέψετε, αλλά για να ομορφύνετε με το χαμόγελο σας , όπως όταν παρακολουθήσατε την προβολή του θερινού σινεμά!
Ως εκπαιδευτικός αυτού του σχολείου, μόνο βαθιά υπερηφάνεια και συγκίνηση νιώθω για εσάς, γιατί εσείς είστε οι μαθητές που ορίζουν και χαρακτηρίζουν αυτό το σχολείο, εσείς είστε η ψυχή του σχολείου μας! Το μόνο που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι θα είμαστε, όλοι εμείς οι δάσκαλοι σας, πάντα αρωγοί σε κάθε προσπάθεια σας και με πράξεις θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να αποτελούμε πηγή έμπνευσης για εσάς!
Καλό καλοκαίρι και ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!
Ένας/μία εκπαιδευτικός του 2ου Γυμνασίου Κομοτηνής”
